Wiadomości z Niemiec – Zabronione przerwy w pracy. Rozmowa w kuchni przy kawie, papieros w przerwach między pracą czy wizyta u lekarza – dla wielu osób codzienne życie zawodowe składa się z czegoś więcej niż tylko z samej pracy. Oto 6 rzeczy, które musi wiedzieć każdy pracownik.
Czytaj także: Popularna sieć zamyka kilka sklepów w Polsce. Wiele osób straci pracę
Zabronione przerwy w pracy – które z 6 wymienionych nie wliczają się w czas pracy?
Osiem godzin skoncentrowanej pracy na raz jest dla większości ludzi niemożliwe. I, jak pokazują różne badania, jest to nawet niezdrowe. W przerwach pomiędzy nimi należy się poruszać, dać odpocząć oczom – lub po prostu pójść do toalety. Jeśli jesteś spragniony, napij się, a jeśli w kuchni przy kawie lub w pokoju przerw trwa rozmowa z kolegami, może ona potrwać nieco dłużej. Ale które przerwy są częścią czasu pracy, a które są zabronione?
Przerwa na papierosa. Czy wlicza się do tego czasu?
Tutaj odpowiedź jest dość jednoznaczna: nie. Zgodnie z ustawą o czasie pracy pracownicy mają prawo do przerw: od sześciu godzin czasu pracy minimum to półgodzinna przerwa, od dziewięciu godzin i więcej to przerwa 45-minutowa. Czas ten może być rozbity, ale każda jego część musi trwać co najmniej 15 minut.
Do tego czasu przerwy nie wlicza się przerwy dla palacza, choć wielu pracodawców przymyka w tym zakresie oko. Mieliby oni prawo wymagać od palaczy pracy w tym czasie lub mogliby nawet całkowicie zakazać tego typu przerwy w pracy. Pracownicy muszą przestrzegać zasad ustalonych przez firmę – nawet jeśli się one zmieniają. Niektórzy szefowie nagradzają pracowników, którzy nie palą.
Przerwy na kawę
W przypadku przerw na kawę obowiązuje ta sama zasada, co w przypadku przerw na palenie: nie są one częścią czasu pracy i właściwie powinny zostać odrobione. Jednak, podobnie jak w przypadku przerw na palenie, wielu przełożonych przymyka na to oko. Kawa w pokoju socjalnym czy rozmowy przy czajniku są zwykle tolerowane – i często wzmacniają ducha zespołu i dobre samopoczucie pracowników.
Przerwy na toaletę
W każdym przypadku wyjście do toalety jest dozwolone i stanowi część czasu pracy. Żaden pracodawca nie może odmówić tego swoim pracownikom.
Zabronione przerwy w pracy. Zmiana odzieży
Należy tu rozróżnić, czy chodzi o przepisową odzież roboczą, czy o dobrowolną zmianę odzieży. Jeśli istnieje potrzeba posiadania specjalnej odzieży do pracy, np. niebieskiego kombinezonu z logo przedsiębiorstwa lub określonej odzieży ochronnej, zmiana odzieży jest częścią czasu pracy. Najlepiej, jeśli w takich przypadkach pracodawca zapewni również odpowiednie udogodnienia.
Jednak każdy, kto dobrowolnie uprawia jogging do pracy lub pojawia się w stroju kolarskim, powinien pojawić się w swojej pracy odpowiednio wcześniej, aby zmiana odzieży odbywała się poza godzinami pracy. Według Niemieckiej Konfederacji Związków Zawodowych (DGB), tego typu ubiór jest sprawą prywatną, a więc nie jest objęty ochroną przez zakład pracy.
Wizyta u lekarza w godzinach pracy
Co do zasady, pracownicy powinni umawiać się na wizyty lekarskie w dni wolne od pracy, jeśli to możliwe, lub planować je tak, aby odbywały się poza godzinami pracy. Nie zawsze jednak takie rozwiązanie się sprawdza. Albo dlatego, że na wizyty w przypadku niektórych specjalności (np. dermatologii, radiologii czy neurologii) czasem trudno się dostać, albo dlatego, że zdarzają się nagłe przypadki. W takich przypadkach pracodawca musi umożliwić wizytę lekarską – może jednak żądać zaświadczenia lekarskiego.
Dojazdy do pracy/prace/szkolenia
Również w tym przypadku należy dokonać rozróżnienia: Podróże służbowe i dokształcanie, jeśli zostały zlecone przez pracodawcę, liczą się jako czas pracy. Dobrowolne szkolenia czy podróże zazwyczaj nie są wliczane.
Sprawa jest nieco bardziej skomplikowana, jeśli chodzi o dojazd do pracy. Z reguły dojazd do pracy nie wchodzi w skład zwykłego ośmiogodzinnego czasu pracy. Tutaj, jako pracownik, należy również przygotować się na okoliczności w przypadku strajku, złej pogody lub podobnych i ubiegać się o home office (w zależności od regulaminu firmy) lub odpowiednio zaplanować pracę. W przypadku dłuższych podróży pociągiem, eksperci prawa pracy często rozróżniają pomiędzy tymi, którzy rzeczywiście pracują (podróż pociągiem jest czasem pracy) i tymi, którzy nie pracują (brak czasu pracy).
Źródło: Merkur.de, PolskiObserwator.de