Przejdź do treści

10 nieznanych faktów o Bożym Narodzeniu

23/12/2022 18:32 - AKTUALIZACJA 22/11/2023 18:27
Nieznane fakty o Bożym Narodzeniu

Zaskakujące fakty o Bożym Narodzeniu: Wydawać by się mogło, że na temat Bożego Narodzenia wiemy już wszystko. Okazuje się jednak, że najpiękniejsze święta w roku kryją w sobie wiele tajemnic. Oto 10 faktów, o których nie wszyscy wiedzą.
Czytaj także: Krótkie życzenia bożonarodzeniowe – Gotowe do wysłania przez WhatsApp, SMS, Messenger

Zaskakujące fakty o Bożym Narodzeniu: Nie 25 grudnia

W Biblii nie znajdziemy dokładnej daty narodzin Jezusa Chrystusa, jednak napotkamy na opisy pastuszków pasących swoje trzody. Okazuje się, że data 25 grudnia została ustalona w IV w n.e., kiedy papież Juliusz I postanowił uznać urodziny Jezusa jako oficjalne święto. Wyznaczono ją umownie, zastępując rzymskie Saturnalia obchodzone w czasie zimowego przesilenia. Do dzisiaj nie udało sie ustalić dnia Bożego Narodzenia. Według naukowców Zbawiciel mógł urodzić się 29 maja, 30 września albo 5 grudnia. Daty te wyłoniono w oparciu o relację świętego Mateusza oraz teorię koniunkcji Jowisza i Saturna.

Gwiazda Betlejemska to Jowisz i Saturn 

Naukowcy od dawna głowili się, jaka gwiazda wskazywała drogę Trzem Królom. Przez dłuższy czas wierzono, że była to kometa Halley’a, jednak ona przeleciała nad Ziemią około 12 roku p.n.e. Według jednej z bardziej prawdopodobnych torii, Gwiazdą Betlejemską były dwie planety: Jowisz i Saturn, które w czasie narodzin Jezusa znalazły się w potrójnej koniunkcji, czyli znajdowały się w jednej linii.

Choinka starsza od Bożego Narodzenia

Choinka nie od zawsze była symbolem świąt Bożego Narodzenia. Pierwotnie związana była z przedchrześcijańską tradycją ludową i kultem wiecznie zielonego drzewka. Podobno, w starożytnym Rzymie dekorowano drzewka metalowymi elementami z okazji święta Saturna.

W wielu kulturach drzewo, zwłaszcza iglaste, jest uważane za symbol życia i odradzania się, trwania i płodności. Jako drzewko bożonarodzeniowe, pojawiło się w XVI wieku, lecz prawdopodobnie już wcześniej występowało jako rajskie „drzewo dobrego i złego” w misteriach o Adamie i Ewie, wystawianych w wigilię Bożego Narodzenia.

Do Polski przenieśli ją niemieccy protestanci na przełomie XVIII i XIX wieku (w okresie zaborów) i początkowo spotykana była jedynie w miastach. Stamtąd dopiero zwyczaj ten przeniósł się na wieś, w większości wypierając tradycyjną polską ozdobę, jaką była podłaźniczka oraz zastępując znacznie starszy, słowiański zwyczaj (znany jeszcze z obchodów Święta Godowego) dekorowania snopu zboża, zwanego Diduchem.

Kolędy

Nazwa kolęda pochodzi od łacińskiego słowa „calendae” – pierwszego dnia każdego miesiąca, a dokładniej odnosi się do okresu związanego z dniem 1 stycznia, kiedy to składano sobie życzenia i śpiewano okolicznościowe pieśni, które nie miały nic wspólnego z dzisiejszymi kolędami. Według legendy, autorem pierwszej kolędy był św. Franciszek z Asyżu i była ona śpiewana w zorganizowanej przez niego szopce w wiosce Greccio, gdzie Biedaczyna z Asyżu zbudował pierwszą szopkę.

>>> 5 najpiękniejszych niemieckich kolęd i pastorałek

Wigilię obchodzili także poganie

Wigilijna wieczerza jest zwyczajem głęboko zakorzenionym w kulturze chrześcijańskiej. Ale tak naprawdę, jej rodowód jest jak najbardziej pogański i bierze się z rzymskich Saturnaliów, czyli świąt obchodzonych od 17 do 23 grudnia, w okresie przesilenia zimowego. W Polsce wigilia zaczęła przyjmować się w XVII wieku, ale wiele przesądów pochodzi ze słowiańskiego Święta Godowego. Obchodzono je – podobnie jak w Rzymie – podczas przesilenia zimowego, świętując zwycięstwo światła nad ciemnością.

>>> Tradycje bożonarodzeniowe w Niemczech

Łamanie się opłatkiem

Tradycja łamania się opłatkiem swoje korzenie ma w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Nie miała początkowo związku z Bożym Narodzeniem, była symbolem komunii duchowej członków wspólnoty. Z czasem na wigilijną mszę przynoszono chleb, który błogosławiono i którym się dzielono. Zabierano go też do domów dla chorych, czy tych, którzy z różnych powodów nie byli w kościele, przesyłano krewnym i znajomym. Opłatkiem łamią się nie tylko Polacy. Zwyczaj ten jest spotykany także na Słowacji, Litwie, Białorusi, Ukrainie i w Czechach. 

Szopka betlejemska prosto z Asyżu

Bożonarodzeniowe szopki zawdzięczamy św. Franciszkowi z Asyżu. To właśnie on zbudował pierwszą żywą szopkę w wiosce Greccio koło  Rieti w 1223 roku, kiedy wracał z Rzymu od Papieża.

Szopka św. Franiciszka przedstawiała wnętrze stajenki betlejemskiej w naturalnej skali, wraz z osobami i żywymi zwierzętami. Franciszek pragnął w ten sposób przybliżyć prostym ludziom tajemnicę zbawienia. Grotę wypełniono sianem. Braciszkowie złożyli na nim wyrzeźbioną w drzewie figurkę Jezusa, a obok niego ustawili żywego woła i osła. W postacie Świętej Rodziny wcielili się mieszkańcy Greccio.

>>> Ładne życzenia bożonarodzeniowe po niemiecku

Gwiazda betlejemska

Jeszcze kilkanaście lat temu ta roślina była mało znana. Dzisiaj mało kto wyobraża sobie bez niej święta. Obok choinki i jemioły gwiazda betlejemska stała się symbolem Świąt Bożego Narodzenia. W jej meksykańskiej ojczyźnie nazywa się na przykład „Flores de Noche Buena” – „kwiat świętej nocy”. I jest na to dobry powód – na Boże Narodzenie jej kwiaty główne zabarwiają się na czerwono i w pełni rozkwitają! Po angielsku jej imię brzmi Christmas Star, po niemiecku Adventsstern. Poinsecja, bo tak jest nazywana ta roślina, swoją popularność zdobyła w Hollywood w Los Angeles. Tam właśnie na początku XX wieku mało dotąd znana meksykańska roślina została zaprezentowana jako Kwiat Bożego Narodzenia. Czytaj także: Popularna roślina okazuje się trująca dla ludzi oraz zwierząt. Sprzedają ją supermarkety

Pierwsza kartka bożonarodzeniowa

Pierwszą komercyjną kartkę bożonarodzeniową zamówił urzędnik Sir Henry’ego Cole’a w Londynie w 1843 roku. Jedna z nich została sprzedana za 8469 funtów w 2014 roku.

Tradycyjne kolory najpiękniejszych świąt w roku

Tradycyjne trzy kolory świąt Bożego Narodzenia to: zielony, czerwony i złoty. Co symbolizują? Zieleń od dawna jest symbolem życia i odrodzenia. W Liturgii ambrozjańskiej ołtarz po sprawowaniu świętych tajemnic nakrywa się obrusem koloru zielonego, w nawiązaniu do życia Jezusa Chrystusa.

Kolor czerwony ma w liturgii dwoistą symbolikę. Po pierwsze, jest znakiem  przelanej w obronie wiary krwi, poza tym czerwień to także kolor ognia  jest tzw. barwą władzy, występuje jako atrybut króla i jego najwyższego znaczenia.

Złoto   reprezentuje światło, a także dobrobyt, bogactwo i majestat. Według symboliki, złoty jest jednocześnie kolorem i światłem. W  religii jest jasnością przeciwstawiającą się ciemności, czyli złu, a same święta Bożego Narodzenia mają symbolizować  właśnie zwycięstwo światła  nad ciemnościami i złem. 

źródło: PolskiObserwator.de