Prima Aprilis w Niemczech. 1 kwietnia także w Niemczech obchodzimy Prima Aprilis. Tego dnia trzeba szczególnie uważać. Niemieckie zwyczaje związane z pierwszym dniem kwietnia nie różnią się od tych, jakie znamy z Polski. Jest to dzień pełen radości i zabawy. Dorośli oszukują dzieci, dzieci oszukują dorosłych. Tego dnia wszystkie żarty są dozwolone. Oto jakie żarty robią sobie Niemcy 1 kwietnia.
Prima Aprilis w Niemczech
W Niemczech i innych krajach niemieckojęzycznych, Prima Aprilis nie ma specjalnej nazwy. Nazywa się go zwyczajnie – 1 kwietnia (der erste April), a żarty, które w Niemczech są bardzo popularne nazywa się Aprilscherz. Przykładem takich żartów jest np. prośba o zaopatrzenie domowej lodówki w tłuszcz komara (Mückenfett), jaja koguta (Hahneneier), mleko gęsi (Gänsemilch) lub w suchy śnieg (getrockneter Schnee).
Prima Aprilis w Niemczech: Trochę historii
W całym niemieckojęzycznym obszarze można spotkać się z powiedzeniem ludowym: „Am ersten April schickt man die Narren hin, wo man will.“ (Pierwszego kwietnia wysyła się głupców tam, gdzie się chce). Niemcy używają nawet pewnego wyrażenia „in den April schicken”, jeśli chcą powiedzieć, że zrobili komuś Aprilscherz (żart primaaprilisowy). Ten zwrot po raz pierwszy miał zostać użyty w Bawarii w 1618 roku. W niemieckim słowniku Grimma z 1854 r. wymieniono po raz pierwszy słowo Aprillsnarr (primaaprilisowy głupiec), ale nie Aprilscherz. Czytaj także: Wakacje szkolne w Niemczech zostaną wydłużone do 3 miesięcy. Dłuższe urlopy także dla pracowników
Mówi się także, że początek płatania figli w Niemczech przypisuje się parlamentowi w Augsburgu, który na 1 kwietnia 1530 roku zapowiedział reformę związaną z biciem monet. Niestety z powodów czasowych okazało się to niemożliwe, dlatego zdecydowano się ogłosić 1 kwietnia specjalnym „Dniem Monety”. Pozbawieni skrupułów spekulanci, którzy wcześniej o tym wiedzieli, zaczęli handlować walutami, aby czerpać jak największe zyski z tej zmiany. Jednak ze względów czasowych spotkanie się nie odbyło, a prawo nie zostało uchwalone. Wielu spekulantów, straciło pieniądze i zostało wyśmianych przez innych. Jednak termin Aprilscherz stał się popularny dopiero w drugiej połowie XIX wieku.
Przeczytaj koniecznie: Niemcy wprowadzają OD DZISIAJ nowe wymogi dla wszystkich podróżujących: Zaświadczenie o znajomości języka staje się OBOWIĄZKOWE przy przekraczaniu granicy
Czytaj dalej pod zdjęciem
Najlepsze żarty w mediach na 1 kwietnia
Podobnie jak we wszystkich innych krajach, 1 kwietnia w Niemczech, nie należy wierzyć we wszystko co usłyszycie czy przeczytacie w mediach. Stacje radiowe, telewizja i prasa prześcigają się w tworzeniu dowcipnych a zarazem zmyślonych informacji. Oto kilka przykładów z niemieckiej prasy:
Kolorowe kurczęta i grad wielkości gołębich jaj
Istnieją dwie różne historie, które opisują pierwszy primaaprilisowy żart niemieckich gazet. Pierwsza historia głosi, że w 1774 roku niemiecka gazeta napisała, że można hodować kurczaki w różnych kolorach, malując okolicę, w której mieszkała kwoka. Miała ona rzekomo przekazać kolor otoczenia swojemu potomstwu.
Przeczytaj: Rząd wprowadza opaski energetyczne dla wszystkich mieszkańców
Druga historia głosi, że w 1789 r. berlińska gazeta doniosła, że na ulice Poczdamu spadł grad wielkości gołębich jaj, co spowodowało, że setki ciekawskich wyruszyły do miasta w nadziei na zobaczenie tego niezwykłego zjawiska pogodowego. Oczywiście, żadnego gradu nie widziano.
Kwiaty, które służą za lampy
Niemieckie czasopismo The German Gardener’s News, redagowane przez Herr Möllera, w 1901 roku wydało prima aprilisowe wydanie, w którym omawiano różne odkrycia botaniczne, na przykład odmiany kwiatów, które świecą tak fosforyzująco, że można przy nich czytać. „W odpowiednich warunkach kwiaty powojnika świecą jak gwiazdy, a słoneczniki, jeśli są odpowiednio pielęgnowane, umożliwiają czytanie gazet bez pomocy światła”. Fotografia pokazała Herr Möllera czytającego przy świetle lamp słonecznikowych w swoim ogrodzie o godzinie 22.00.
Wielopiętrowe autobusy
W 1926 roku niemieckie czasopismo Echo Continental poinformowało o opracowaniu nowego trójpiętrowego autobusu miejskiego. Kilka lat później inna berlińska gazeta opublikowała zdjęcie czteropiętrowego autobusu. Redakcja po publikacji niesamowitego pojazdu otrzymała kilka tysięcy listów z zapytaniem, gdzie można zobaczyć autobus, ile osób może pomieścić, jak szybko może podróżować, ile kosztowała jego budowa i jak udaje mu się przejechać pod mostami i przewodami trolejbusowymi, nie ulegając zniszczeniu.
Biały słoń we frankfurckim ZOO
W dniach poprzedzających 1 kwietnia 1949 roku we Frankfurcie pojawiły się ogłoszenia informujące opinię publiczną, że legendarnego „śnieżnobiałego słonia” z Birmy będzie można zobaczyć tylko przez kilka dni w miejscowym ZOO. Słoń był w drodze do ZOO w Kopenhadze. 1 kwietnia ponad 1000 mieszkańców Frankfurtu płacąc 1 markę za bilet zobaczyło białego słonia. Niestety była to samica słonia indyjskiego pomalowana na biało. Większość osób nie zdała sobie sprawy, że był to żart. Prawdy dowiedzieli się dopiero kilka dni później z lokalnej prasy.
Berlin sprzedaje nazwy stacji kolejowych
W 2001 roku, niemiecki dziennik Der Tagesspiegel poinformował, że miasto Berlin planuje pozyskać środki finansowe poprzez sprzedaż na aukcji praw do nazw miejskich dworców kolejowych osobom, które zaoferują najwyższą cenę. Miasto liczyło, że w ten sposób uda mu się zebrać nawet 5 mln marek za każdą nazwę. Dyskutowano także o obciążeniu potomków XIX-wiecznego kompozytora Richarda Wagnera kosztami istniejącego dworca przy Richard Wagner Platz.
Przystawka do golenia do iPoda
W 2004 roku, niemiecka firma programistyczna Application Systems Heidelberg zaprezentowała przystawkę iShave do iPoda. Pozwalała ona przekształcić odtwarzacz muzyczny w elektryczną maszynkę do golenia. Strona internetowa chwaliła się: „Teraz dzięki iPodowi możesz nie tylko słuchać wszędzie dobrej muzyki, ale także gładko się ogolić, aby dobrze wyglądać”.
Jeżeli chcesz przeczytać więcej primaaprilisowych żartów, które ukazały się w prasie niemieckiej kliknij TUTAJ. źródła: Wikipedia, NiemieckaSofa.pl, PolskiObserwator.de