Wiele osób marzy po posiadaniu czworonożnego przyjaciela. Choć wiąże się to z wieloma obowiązkami i odpowiedzialnością, to zwierzak odpłaca się nam samą obecnością. Posiadanie psa w Niemczech jest poniekąd uregulowane prawnie. Gdy ktoś zdecyduje się na zaadoptowanie lub kupno czworonoga, musi dopełnić kilku formalności. Oto 9 zasad, o których muszą wiedzieć właściciele psów w Niemczech.
Posiadanie psa w Niemczech – Rejestracja zwierzaka
Radość z nowego członka rodziny jest ogromna szczególnie na początku. Czworonożny przyjaciel powinien najpierw przyjechać i w spokoju poznać nowe otoczenie. Po kilku dniach pies musi jednak zostać zarejestrowany w lokalnym urzędzie. W Niemczech rejestracja ta jest obowiązkowa. Z reguły masz na to około dwóch do czterech tygodni. Jest to obowiązek władz miejskich lub lokalnych w miejscu zamieszkania. Decydującymi czynnikami są rasa psa, wiek, jak długo czworonożny przyjaciel mieszka z tobą i czy jest zaczipowany.
Czy pies musi być zaczipowany?
Jeśli chcesz podróżować za granicę ze swoim czworonożnym przyjacielem i pojechać tam na wakacje, musisz zidentyfikować swojego psa. Mikroczip, który jest wstrzykiwany pod skórę przez weterynarza za pomocą specjalnej igły, umożliwia odczytanie unikalnych danych i identyfikację zwierzęcia za pomocą 15-cyfrowego numeru. Jest to szczególnie przydatne i pomocne, jeśli pies zaginął lub uciekł i chcesz go jak najszybciej odnaleźć. Ważne jest również, aby zarejestrować swojego czworonożnego przyjaciela w rejestrze zwierząt domowych, takim jak Tasso lub Findefix – chip bez rejestracji często nie wystarcza. Przy okazji: Nie ma ogólnego obowiązku czipowania – różni się on w zależności od kraju związkowego. W niektórych landach zarejestrowane muszą być rasy psów sklasyfikowane jako niebezpieczne.
Różnice pomiędzy rasami psów
Niektóre rasy psów są wymienione jako „potencjalnie niebezpieczne”. Obejmują one rasy psów, które podlegają specjalnym warunkom lub ograniczeniom ze względu na ich potencjalne zagrożenie. To, czy pies jest sklasyfikowany jako niebezpieczny, różni się w zależności od kraju związkowego: na przykład rasa Cane Corso jest oznaczona jako niebezpieczna w Bawarii lub Brandenburgii, a Owczarek Kaukaski w Hamburgu. Rozróżnia się również kategorię l i kategorię ll. W pierwszej kategorii psy są uważane za zdecydowanie niebezpieczne, podczas gdy w drugiej kategorii zagrożenie stwarzane przez psa jest jedynie podejrzewane. Tylko cztery kraje związkowe nie kwalifikują automatycznie niektórych ras psów jako niebezpiecznych – są to Dolna Saksonia, Szlezwik-Holsztyn, Turyngia i Meklemburgia-Pomorze Przednie. Następujące rasy psów są często klasyfikowane jako „potencjalnie niebezpieczne”:
- Amerykański Staffordshire terier
- Dog z Bordeaux
- Bulmastif
- Bulterier
- Cane Corso
- Dog argentyński
- Fila Brasileiro
- Mastif hiszpański
- Amerykański pitbulterier
- Staffordshire Bull Terrier
- Tosa Inu
Warto wiedzieć: Rasy mieszane powstałe w wyniku krzyżówki z jedną z tych ras psów również mogą zostać sklasyfikowane jako niebezpieczne. W zależności od kraju związkowego, aby móc hodować psy wpisane na listę, należy spełnić określone obowiązki. Obejmują one na przykład test charakteru psa, pełnoletniość właściciela, zaświadczenie o niekaralności i certyfikat kompetencji. Wymagane może być również ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Czytaj dalej pod zdjęciem.
Co zrobić, jeśli pies spowoduje szkody?
To koszmar każdego właściciela psa: dwóch czworonożnych przyjaciół wdaje się w kłótnię i wybucha bójka. Inne psy mogą być jeszcze w trakcie szkolenia, nie opanowały tak dobrze komend, wbiegają na drogę i powodują wypadek. Kto za to płaci, kto ponosi odpowiedzialność i jak można się zabezpieczyć? Właśnie na wypadek takich sytuacji warto wykupić ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej.
Czytaj także: Sezon pylenia w Niemczech: Kiedy najlepiej umyć okna?
Kiedy ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej psa jest opłacalne i czy jest obowiązkowe?
W niektórych krajach związkowych właściciele psów są zobowiązani do wykupienia ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za psa. W innych krajach związkowych psy, które mają 40 cm wzrostu (wysokość w kłębie) lub ważą więcej niż 20 kilogramów, muszą być ubezpieczone. W większości krajów związkowych właściciele psów uznanych za niebezpieczne muszą wykupić ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Ale nawet jeśli nie jest to obowiązkowe, każdy właściciel powinien posiadać taką polisę. W końcu szkody wyrządzone przez czworonożnego przyjaciela mogą szybko stać się bardzo kosztowne.
Kto ponosi odpowiedzialność, jeśli pies ugryzie innego psa?
Jeśli pies zrani człowieka lub spowoduje wypadek, ponosisz odpowiedzialność prawną jako właściciel w Niemczech – nawet jeśli nie jesteś winny.
Posiadanie psa w Niemczech – Co powinno obejmować ubezpieczenie?
- Warto uzgodnić ryczałtową sumę ubezpieczenia w wysokości 10 milionów euro za obrażenia ciała i szkody majątkowe.
- Ochrona ubezpieczeniowa powinna być również zapewniona w przypadku naruszenia wymogu smyczy lub kagańca.
- Warto również ubezpieczyć się na wypadek szkód wyrządzonych na przykład przez inną osobę opiekującą się psem lub wyprowadzającą go na spacer.
- Jeśli ubezpieczone zwierzę wyrządzi szkodę podczas pobytu za granicą, ochrona ubezpieczeniowa powinna być zapewniona w krajach Unii Europejskiej, a także w Szwajcarii, Norwegii, Islandii i Liechtensteinie, a także na całym świecie.
- Jeśli ubezpieczone zwierzę wyrządzi szkodę w mieniu wynajmowanym do celów prywatnych, ochrona ubezpieczeniowa powinna być zapewniona do kwoty 500 000 euro.
Ubezpieczenie powinno również obejmować szkody hodowlane, które mogą być bardzo kosztowne dla właścicieli psów. Jeśli na przykład samiec psa nieumyślnie spłodzi potomstwo z kosztowną suką hodowlaną, właściciel suki hodowlanej może ponieść wysokie straty.
Potomstwo ubezpieczonej suki powinno być ubezpieczone przez co najmniej sześć miesięcy, tj. gdy szczenięta nadal przebywają w gospodarstwie domowym właściciela.
Jak wysoka jest składka za ubezpieczenie OC psa?
Wysokość składki za ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej psa zależy od różnych czynników i oferowanych świadczeń: często jest jednak dostępne już od niecałych sześciu euro miesięcznie. Właściciele psów sklasyfikowanych jako niebezpieczne płacą nieco więcej. Niektórzy ubezpieczyciele całkowicie wykluczają niektóre rasy psów – inni traktują wszystkie rasy jednakowo. Warto zasięgnąć informacji przed wykupieniem polisy. Źródło: HNA.de, PolskiObserwator.de