Przejdź do treści

Niebieskie wstążki na poboczu drogi: co oznaczają i jaka tradycja się za nimi kryje?

Tagi:
06/12/2024 13:01 - AKTUALIZACJA 06/12/2024 13:01
Co oznaczają niebieskie wstążki na poboczu drogi

Podróżując przez wieś lub wzdłuż leśnych dróg, zwłaszcza w Niemczech, a czasem także w Polsce, można zauważyć długie sznury, na których wiszą kolorowe skrawki materiału. Na pierwszy rzut oka mogą wyglądać jak przypadkowa dekoracja, ale kryje się za nimi fascynująca historia związana z dawną tradycją łowiecką. Szczególną uwagę zwracają niebieskie wstążki na poboczu drogi, które pełnią wyjątkową rolę i mają konkretny cel – zarówno praktyczny, jak i symboliczny. Co oznaczają?

Co oznaczają niebieskie wstążki na poboczu drogi

Co oznaczają niebieskie wstążki na poboczu drogi?

Tego rodzaju instalacje są śladem po tzw. Lappjagd, czyli metodzie polowań z XVIII wieku. Polegała ona na tym, że w wyznaczonym terenie rozwieszano liny z przyczepionymi do nich kawałkami materiału lub pękami piór. Celem było kierowanie zwierzyny w określonym kierunku, zwykle w stronę oczekujących myśliwych, oraz uniemożliwienie jej ucieczki. Stosowane barierki miały wprowadzać zwierzęta w dezorientację, a następnie zmuszać je do podążania wyznaczonym szlakiem, co ułatwiało organizację polowania. W przeszłości liny ozdabiano także herbami właścicieli ziemskich, nadając polowaniom uroczysty charakter.
Przeczytaj także: Niebieski odblask na słupku prowadzącym przy drodze – co oznacza i dlaczego każdy kierowca powinien to wiedzieć?

To właśnie z tej tradycji wywodzi się znane w Niemczech powiedzenie: „wymknąć się przez liny” (niem. durch die Lappen gehen). Gdy zwierzyna zdołała prześlizgnąć się przez linie z materiałami i uciec, mówiono, że „uciekła przez liny”. Obecnie wyrażenie to funkcjonuje w przenośni – oznacza utraconą okazję lub zmarnowaną szansę.

Dlaczego niebieski kolor?

Jednym z najciekawszych aspektów tej tradycji jest kolor materiałów, które zazwyczaj są niebieskie. Wybór ten nie jest przypadkowy. Wiele gatunków zwierząt, takich jak dziki czy sarny, jest częściowo daltonistami – postrzegają jedynie ograniczoną paletę barw. Niebieski jednak wyraźnie wyróżnia się w ich widzeniu, co czyni go najbardziej efektywnym kolorem w tej metodzie.

Choć Lappjagd należy do przeszłości, w niektórych regionach nadal jest stosowana w formie tradycyjnej, choć podlega surowym regulacjom. Współcześnie metoda ta budzi kontrowersje, ponieważ krytycy podkreślają, że wprowadza niepotrzebny stres wśród zwierząt.

Widok niebieskich skrawków materiału rozwieszonych wzdłuż dróg to zatem nie tylko ślad dawnych czasów, ale także przypomnienie o wyjątkowych sposobach, w jakie człowiek od wieków współpracował z naturą, by zaspokoić swoje potrzeby. Choć dziś coraz rzadziej sięgamy po takie metody, historia ta wciąż fascynuje i pozwala lepiej zrozumieć tradycje łowieckie.