Opodatkowanie emerytury zagranicznej w Polsce budzi wiele wątpliwości. Coraz więcej osób pobiera świadczenia emerytalne z tytułu pracy w krajach UE lub EFTA. Zdarzają się nawet przypadki, że ktoś otrzymuje kilka wypłat z różnych państw równolegle. Rodzi się zatem mnóstwo pytań z powodu niejasnych przepisów i zapisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Do tego dochodzi kwestia, że zasady rozliczania podatku zależą od państwa, wypłacającego świadczenie. W wyniku tego, wielu podatników jest zdezorientowanych i ma wątpliwości od jakich świadczeń trzeba płacić podatek od emerytury zagranicznej.
Dalsza część tekstu znajduje się pod zdjęciem
Podatek od emerytury zagranicznej – czy to konieczność?
W kwestii opodatkowania emerytury zagranicznej warto wiedzieć, że jeżeli składka zdrowotna od emerytury zagranicznej nie została opłacona przez zagraniczne instytucje ubezpieczeniowe, świadczenie nie będzie wypłacone. Identyczna zasada obowiązuje w przypadku braku wpłat do ZUS-u. Uniemożliwia to wypłatę świadczeń z polskiego systemu ubezpieczeń społecznych. Obowiązki podatkowe są zależne od trzech kryteriów: miejsca zamieszkania osoby pobierającej świadczenie, rodzaju uzyskiwanych dochodów i zapisów w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Kwestie dotyczące obowiązku podatkowego znajdują się w ustawie z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 Nr 80 poz. 350). Zgodnie z przepisami, osoba, która zamieszkuje terytorium Polski, podlega obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów, niezależnie od tego, skąd one pochodzą. Jeżeli podatnik nie mieszka w Polsce, płaci podatek tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski. To prawo jest ważne w kwestii stosowania umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Czytaj także: Polacy znowu wyjeżdżają z kraju. Oto dokąd i dlaczego chcą emigrować
Zaliczka na podatek od emerytury zagranicznej – kto ją pobiera i na jakiej podstawie?
Chcąc ustalić, czy trzeba płacić podatek od zagranicznej emerytury, trzeba zapoznać się z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania z danym państwem. Większość opiera się na Modelowej Konwencji OECD. Są jednak wyjątki. Według wspomnianej konwencji, zagraniczne emerytury są opodatkowane tylko w kraju zamieszkania świadczeniobiorcy. Obowiązuje to np. we Włoszech, Francji czy Wielkiej Brytanii. Oznacza to, że zaliczka na podatek od zagranicznej emerytury nie jest pobierana w kraju, z którego jest wypłacane świadczenie. Inne zasady obowiązują w kwestii państw takich jak Szwecja, Norwegia czy Niemcy. W przypadku wypłaty świadczenia w ramach norweskiego systemu emerytalnego obowiązek podatkowy istnieje zarówno w Polsce jak i w Norwegii. Jeżeli chodzi o Szwecję opodatkowaniu podlegają świadczenia w kraju ich wypłaty i w państwie rezydencji podatkowej. Jednak umowa o podwójnym opodatkowaniu przewiduje wyeliminowanie odciągania podatku z obu państw. Natomiast jeżeli chodzi o Niemcy, to dochód podlega opodatkowaniu tylko w państwie wypłaty.
Rozliczenie PIT z emerytury zagranicznej
Odpowiadający za wypłatę świadczenia zagranicznego bank, jest odpowiedzialny za wystawienie formularza PIT-11 do końca lutego. W tym dokumencie są informacje o sumie pobranych zaliczek na podatek od zagranicznej emerytury. Na tej podstawie wypełnia się roczne zeznanie podatkowe, które następnie należy złożyć do Urzędu Skarbowego. Osoba, która opłaca podatek od zagranicznej emerytury, jest zobligowana złożyć PIT-36, wraz z uzupełniona częścią E o sumę przyznanej emerytury w danym roku podatkowym i pobrane zaliczki. Oprócz tego, trzeba dołączyć formularz PIT/ZG z wypełnioną częścią C. 1, w której ma znaleźć się suma przyznanej emerytury w określonym roku podatkowym.
Czytaj także: Niemcy przetestowali opony całoroczne. Polecają te marki