Przejdź do treści

Sukces „Quo Vadis” w Berlinie – rok Feliksa Nowowiejskiego i Henryka Sienkiewicza

14/07/2016 07:13 - AKTUALIZACJA 14/07/2016 07:14
Orkiestra Filharmonii Poznańskiej i chór Opery Podlaskiej wraz z solistami : Wiolettą Chodowicz, Robertem Gierlachem i Wojtkiem Gierlachem wykonali oratorium Feliksa Nowowiejskiego „Quo Vadis” pod batutą Łukasza Borowicza.
 
Z okazji 25-lecia Traktatu Polsko-Niemieckiego, w Roku Nowowiejskiego i Sienkiewicza, w sali koncertowej Uniwersytetu Sztuk w Berlinie zabrzmiało oratorium „Quo Vadis” Feliksa Nowoiejskiego. Koncertu wysłuchało ok. 1000 osób.
Fot. Ambasada RP w Berlinie, www.berlin.msz.gov.pl
Fot. Ambasada RP w Berlinie, www.berlin.msz.gov.pl

Już dawno nie wykonano w Amsterdamie dzieła, które wywołałoby tak korzystne wrażenie… Gdy przebrzmiały ostatnie akordy powstał na sali nieopisany entuzjazm… Tak w 1909 roku pisała holenderska prasa po premierze „Quo vadis” Feliksa Nowowiejskiego w amsterdamskim Concertgebouw. I to właśnie od Amsterdamu rozpoczął się triumfalny pochód tego monumentalnego oratorium przez najsłynniejsze estrady świata. Do 1939 roku wykonane zostało ono na całym świecie ponad 200 razy! Polski muzykolog, Włodzimierz Poźniak w pracy Z dziejów kultury muzycznej pisał, że „Quo vadis” Nowowiejskiego jest dziełem, które z całej polskiej literatury muzycznej po Chopinie zdobyło największe powodzenie na arenie światowej.

Feliks Nowowiejski, bez wątpienia artysta niezwykle wszechstronny, uprawiający niemal wszystkie gatunki muzyczne, należy do wybitnych kompozytorów polskich. Biografia urodzonego na Warmii twórcy ma jednak zdecydowanie europejski charakter. Kompozytor przyszedł na świat 7 lutego 1877 roku w podolsztyńskim Barczewie. Wybitnie uzdolniony muzycznie uczył się początkowo w szkole przyklasztornej w Świętej Lipce, a w latach 1898-1907 w Ratyzbonie i Berlinie, gdzie był m.in. uczniem  Maxa Brucha i Ernesta Edward Tauberta. Podczas studiów za swoje kompozycje dwukrotnie (w 1902 i 1904 roku) otrzymał nagrodę im. Giacomo Meyerbeera, co umożliwiło młodemu artyście pobyt w najważniejszych europejskich ośrodkach muzycznych i kontakty z wybitnymi ówczesnymi kompozytorami. Podczas berlińskich studiów, pisane częściowo w niemieckiej stolicy,  powstało „Quo vadis”. O tym, że Nowowiejski żył i pracował w Berlinie do 1909 roku i że tu tez powstały fragmenty „Quo vadis” przypomina dziś pamiątkowa tablica umieszczona na dominikańskim kościele St. Paulus w berlińskiej dzielnicy Moabit, w którym kompozytor był organistą. W dniu koncertu odbyło się uroczyste złożenie kwiatów pod tablicą, w którym wzięli udział Wojciech Nentwig – dyrektor Filharmonii Poznańskiej, Łukasz Borowicz – dyrygent, wnuczka kompozytora Bogna Nowowiejska oraz radca Ambasady RP Magdalena Erdman.

Fot. Ambasada RP w Berlinie, www.berlin.msz.gov.pl
Fot. Ambasada RP w Berlinie, www.berlin.msz.gov.pl

Z Berlina artysta przeniósł się  do  Krakowa, gdzie w latach 1909-1914 piastował stanowisko dyrektora Towarzystwa Muzycznego. Ostatecznie jednak wybrał Poznań, z którym związał swe losy po I wojnie światowej.

Koncert był wykonywany również poprzedniego wieczoru w Poznaniu i transmitowany przez Deutschland Radio Kultur.

http://www.deutschlandradiokultur.de/nowowiejskis-oratorium-quo-vadis-so-klingt-es-wenn-rom.1091.de.html?dram:article_id=357735

http://www.visitberlin.de/de/event/30-06-2016/oratorium-quo-vadis-von-felix-nowowiejski

Źródło: Serwis internetowy Ambasady RP w Berlinie, Sukces „Quo Vadis” w Berlinie – rok Feliksa Nowowiejskiego i Henryka Sienkiewicza, 8 lipca 2016 r.