Tajemnica czerwonego deszczu znad Sahary. Niekiedy po letnim deszczu nasze samochody pokrywają się czerwonym pyłem, który nie jest zwykłym piaskiem, lecz pyłem okrzemkowym pochodzącym z Sahary. Zjawisko to budzi zainteresowanie nie tylko ze względu na swój niecodzienny wygląd, ale również z uwagi na wpływ na zdrowie i środowisko.
Tajemnica “czerwonego deszczu” znad Sahary
Czerwony pył pochodzi głównie z Depresji Bodélé, znajdującej się w południowej części Sahary. To obszar o wymiarach 500 km długości, 150 km szerokości i 160 m głębokości, uważany za najbardziej zakurzone miejsce na świecie. Depresja ta była kiedyś dnem starożytnego jeziora Mega Czad, które istniało około 10 000 lat temu. Mega Czad zajmowało powierzchnię około 400 000 km², co czyniło je jednym z największych jezior w historii Ziemi.
Podróż saharyjskiego pyłu
Około 3900 roku p.n.e. jezioro Mega Czad zaczęło wysychać, dzieląc się na trzy mniejsze jeziora: Jezioro Czad, Jezioro Fitri oraz Bodélé, które jako pierwsze całkowicie wyschło. Jezioro to było zamieszkiwane przez okrzemki, jednokomórkowe glony, które po obumarciu osiadały na dnie. Wyschnięcie jeziora pozostawiło za sobą rozległe pokłady pyłu okrzemkowego, który dziś unoszony przez wiatry z Libii i Egiptu, wznosi się do atmosfery i podróżuje tysiące kilometrów, docierając do całej Europy.
Depresja Bodélé, choć zajmuje tylko 0,2% Sahary, generuje około 700 000 ton pyłu dziennie przez około 100 dni w roku. Czytaj dalej
Skutki dla zdrowia i środowiska
Choć pył saharyjski odgrywa istotną rolę w ekosystemach, może być również szkodliwy dla zdrowia. Cząstki pyłu są bardzo drobne, co pozwala im przenikać do płuc, pogarszając choroby układu oddechowego, takie jak astma. Badania opublikowane w Nature Sustainability wykazały, że wysokie stężenie pyłu w powietrzu wiąże się z wyższą śmiertelnością noworodków w zawietrznych regionach Afryki. Również w naszych miastach, gdy pył ten łączy się ze smogiem i cząstkami przemysłowymi, jakość powietrza znacznie się pogarsza.
Przeczytaj też: Chirurg wyjaśnia: Niewinny nawyk, który może prowadzić do utraty wzroku
źródło: science.org, Polskiobserwator.de